Efekty działania terapii pulsującym polem elektro magnetycznym oraz wpływ pola magnetycznego na nasze otoczenie

Ziemia jest ogromnym magnesem, wytwarzającym wokół siebie stałe pole magnetyczne. Jego działaniu podlegają wszystkie organizmy żyjące na tej planecie. Pole magnetyczne – stan przestrzeni, w której siły działają na poruszające się ładunki elektryczne, a także na ciała mające moment magnetyczny niezależnie od ich ruchu. Stałe pole magnetyczne wpływa bardzo korzystnie na gojenie się ran. Pulsujące pole magnetyczne pobudza ruchy ładunków elektrycznych, a więc także jonów w organizmie. Efekty działania pulsującego pola magnetycznego to, zatem aktywizacja procesów biochemicznych, a więc lepszy metabolizm na poziomie komórek, tkanek i narządów. 

Niektóre zwierzęta wyczuwają pole elektryczne i magnetyczne. Potrafią wykorzystać pole magnetyczne jako wskaźnik kierunku przemieszczania się. Magnetyczny szósty zmysł pozwala wędrującym zwierzętom bezbłędnie trafić do celu podróży. Znajdują się wśród nich m.in. owady (pszczoły, osy, mrówki), ryby (łososie, karpie, pstrągi, węgorze, makrele, śledzie, okonie), gady (żółwie zielone), ptaki, ssaki (nietoperze, delfiny, humbaki).

oddziaływanie zewnętrznego, stałego pola magnetycznego może wpływać na prędkość i kierunek przemieszczania się spolaryzowanych cząstek substancji, co w konsekwencji może decydować o tempie i kierunku wielu procesów życiowych odbywających się w roślinach.

Zorze Polarne ... przyczyną tego pięknego zjawiska, wyróżniającego się bogactwem barw i form, jest Słońce, które emituje światło nie tylko w postaci fal elektromagnetycznych, ale również wolnych elektronów i jąder atomu wodoru. Zostają one rozproszone w przestrzeni kosmicznej, a gdy zbliżają się do Ziemi, wówczas pod wpływem jej pola magnetycznego koncentrują się w postaci pierścieni wokół obu biegunów. Podczas przechodzenia przez atmosferę ziemską atomy i cząsteczki powietrza ulegają pobudzeniu i świecą

Magnetoterapia

 ▪ przyspiesza proces utylizacji tlenu, ▪ powoduje wzrost procesów oddychania tkankowego. ▪ działa naczynio-rozszerzająco i naczynio-twórczo ▪ nasila proces regeneracji tkanek miękkich ▪ przyspiesza proces tworzenia zrostu kostnego w stawach rzekomych. ▪ przeciwzapalnie ▪ przeciwobrzękowo ▪ przeciwbólowo

Działanie przeciwbólowe

Magnetoterapia pulsacyjna (terapia PEMF), dzięki indukcji elektromagnetycznej, warunkuje powstawanie prądu we włóknach nerwowych. Ten indukowany prąd powoduje zablokowanie przejścia percepcji bólu z miejsca bólu przez rdzeń kręgowy do ośrodków mózgowych. W wyniku tego i kilku innych mechanizmów dochodzi do tłumienia bólu. Te dodatkowe mechanizmy obejmują zwiększoną produkcję endorfin, tłumienie stanu zapalnego i obrzęku. Ponadto stosuje się również mechanizm miorelaksacji, czyli uwalnianie napięcia mięśniowego.

Zwiększone uwalnianie endorfin i regulacja transportu jonów wapnia przez błonę komórkową również przyczyniają się do rozszerzenia naczyń krwionośnych, działania przeciwbólowego i relaksacji.

Zwiększoną aktywność dehydrogenazy mleczanowej w odsłoniętym mięśniu wykazano po zastosowaniu magnetoterapii pulsacyjnej. Dehydrogenaza mleczanowa warunkuje rozpad kwasu mlekowego, który prowokuje receptory nerwowe i powoduje ból.

Efekty terapii PEMF

Efekt leczniczy

Gojny i regeneracyjny wpływ magnetoterapii pulsacyjnej (terapia PEMF) na kości i tkanki miękkie tłumaczy się niespecyficznym podrażnieniem błony cytoplazmatycznej (komórkowej). Na tej błonie aktywowany jest łańcuch metaboliczny, którego kluczowym punktem jest zmiana stosunku cAMP i cGMP, czyli zmiana stosunku między cyklicznym monofosforanem adenozyny a cyklicznym monofosforanem guanozyny.

W przypadku działania regeneracyjnego w kościach, aplikacje prowadzą do wzrostu osteoklastów, a następnie do rozpoczęcia procesu regeneracji tkanki kostnej. Magnetoterapia pulsacyjna znacznie przyspiesza gojenie, aktywuje tworzenie się nowych tkanek, zwapnienie oraz prowadzi do wzrostu wrażliwości na parathormon, który między innymi pomaga kontrolować poziom wapnia w organizmie.

Lepsze ukrwienie tkanek i większe nasycenie tlenem pomaga szybciej zmniejszyć stan zapalny we wszystkich tkankach i nasila efekt każdej antybiotykoterapii.

Znacznie przyspiesza się również gojenie uszkodzonych nerwów obwodowych oraz przyspiesza regenerację neurofibryli (włókien w neuronach) i wzrost aksonów centralnych (włókien wychodzących z komórek).

Działanie przeciwobrzękowe

Obrzęk (obrzęk) jest spowodowany zaburzeniem krążenia krwi na poziomie naczyń włosowatych krwi, a następnie gromadzeniem się płynu między komórkami.

Zastosowanie magnetoterapii pulsacyjnej (terapia PEMF) ma na celu przeciwdziałanie głównym przyczynom obrzęków, tj. podwyższonemu ciśnieniu krwi w tkance włóknistej (najmniejszych naczyniach krwionośnych w organizmie), zaburzeniom odpływu płynu z tkanki, a także ewentualnemu wzrostowi przepuszczalności ścian tkanki włóknistej.

Ważną rolę w działaniu przeciwobrzękowym terapii PEMF odgrywa poprawa perfuzji, czyli lepszego przepływu przez tkanki.

Przyspieszenie metabolizmu po zastosowaniu magnetoterapii pulsacyjnej pozwala na szybsze wchłanianie obrzęku, a jednocześnie występuje znaczne działanie przeciwzapalne i przeciwbólowe w okolicy.

Efekt miorelaksacji

Magnetoterapia pulsacyjna (terapia PEMF) przyspiesza wypłukiwanie kwaśnych metabolitów, które powodują bolesne podrażnienia mięśni i przewlekłe stany zapalne.

Wypłukiwanie tych metabolitów jest spowodowane poprawą perfuzji (przepływu przez tkanki) i zwiększoną aktywnością dehydrogenazy mleczanowej, która warunkuje rozkład kwasu mlekowego.

Zastosowanie magnetoterapii pulsacyjnej znacznie zmniejsza skurcze mięśni. Ponadto terapia zmniejsza podrażnienie korzeni korzeniowych, które często powoduje mrowienie i pulsujący lub piekący ból.

Poprzez tłumienie bólu, terapia PEMF modyfikuje zmiany odruchowe organizmu. Dostosowując te odruchy, ciało rozluźnia skurcze mięśni lub przykurcze i skurcze. To rozluźnienie powoduje dalszą ulgę w bólu.

Zastosowanie magnetoterapii pulsacyjnej prowadzi zatem do rozluźnienia mięśni szkieletowych i poprawy ruchomości. Ta poprawa ruchomości pozwoli na dalsze rozszerzenie terapii, na przykład poprzez ułatwienie ćwiczeń rehabilitacyjnych.

Działanie rozszerzające naczynia krwionośne

Magnetoterapia pulsacyjna (terapia PEMF) o odpowiednio ustawionych parametrach przeciwdziała pienieniu się lub zlepianiu się erytrocytów (czerwonych krwinek), które przenoszą tlen we krwi. Efektem końcowym jest ponowne rozproszenie poszczególnych erytrocytów, zwiększając w ten sposób obszar zdolny do wiązania tlenu. Krew, która została poddana odpowiedniemu pulsacyjnemu polu magnetycznemu, jest więc w stanie dotlenić i przenieść tlen do tkanek.

Podczas terapii PEMF dochodzi do aktywacji przywspółczulnej i refluksu jonów Ca2+, co prowadzi do rozluźnienia mięśni naczyń krwionośnych (zwłaszcza zwieraczy przedwłośniczkowych), a następnie rozszerzenia naczyń krwionośnych.

Zastosowanie pulsacyjnego pola magnetycznego o niskiej częstotliwości wpływa na polaryzację czerwonych krwinek o ładunku dodatnim. Polaryzacja krwinek wpływa na napięcie mięśniowe drobnych naczyń krwionośnych, tętnic i naczyń włosowatych. Prowadzi to do poszerzenia tego krwiobiegu (rozszerzenie naczyń krwionośnych i poprawa mikrokrążenia), a tym samym do lepszego dopływu natlenionej krwi i składników odżywczych do tkanek. Poprawa mikrokrążenia przyczynia się również do szybszego usuwania toksycznych substancji i metabolitów z tkanek.

Magnetoterapia pulsacyjna również znacznie zwiększa ciśnienie parcjalne tlenu i wpływa na plastyczność lub elastyczność krwinek. Bardziej elastyczne komórki krwi mogą następnie łatwiej przechodzić przez krwiobieg. Ponadto przy długotrwałym stosowaniu tej metody dochodzi również do neowaskularyzacji, czyli szybszego tworzenia nowych naczyń krwionośnych.

Zastosowanie pulsacyjnego pola magnetycznego zmniejsza również ryzyko powstawania zakrzepów krwi (skrzeplin).

Metabolicznie - detoksykująco

Magnetoterapia pulsacyjna (terapia PEMF) równomiernie wnika w tkankę ludzką, dzięki czemu jako jedna z nielicznych metod działa również w miejscu wewnętrznego stanu zapalnego.

Tam, gdzie stosowana jest terapia pulsacyjnym (PEMF), działa ona na każdą komórkę i indukuje w niej słabe prądy elektryczne. Z powodu tej indukcji prądów elektrycznych zachodzą zmiany potencjałów powierzchniowych komórek. Podstawą każdego procesu detoksykacji jest lepsze zaopatrzenie w składniki odżywcze i lepsze usuwanie produktów przemiany materii z tkanek.

Głównym narządem detoksykującym w organizmie jest wątroba, dlatego zaleca się skupienie się na niej podczas zastosowań magnetoterapii pulsacyjnej. Odpowiednie nawodnienie wspomaga również pracę wątroby, a płyny, które uległy namagnesowaniu, mogą być wykorzystane do tego celu. Jest to proces, w którym terapia pulsacyjnym magnesem (PEMF) zastosowana do wody zmienia strukturę wody. Woda ta ma m.in. lepszą zdolność wiązania cząsteczek tlenu i jest bardziej miękka, dzięki czemu lepiej rozpuszcza i usuwa substancje odpadowe oraz inne metabolity.

Sprawdź nas:

Strona www stworzona w kreatorze WebWave.